Γ. Γαβρήλος: Στην Αργολίδα έχουμε φτάσει στο σημείο μηδέν στη διαχείριση των υδατικών πόρων -Το αίτημα για εμπλουτισμό είναι ζωτικής σημασίας.
Ο βουλευτής Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, κ. Γιώργος Γαβρήλος σε άρθρο του αναφέρει:
Αρχικά θα ήθελα από πλευράς μου να χαιρετίσω τις πρωτοβουλίες της «Επιτροπής για τη Σωστή Διαχείριση του Νερού στην Αργολίδα», όπου με τη συστηματική δράση της και το επιστημονικό υπόβαθρο των προτάσεων της, εδώ και καιρό έχει πετύχει να ξαναμπεί στον δημόσιο διάλογο το σημαντικό ζήτημα του κινδύνου έλλειψης νερού στην περιοχή μας. Δυστυχώς, λόγω της ψηφοφορίας στην Βουλή για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεν θα μπορέσω να παρευρεθώ την Πέμπτη στο Κεφαλάρι, όπου φορείς του Αργολίδας, αγροτικοί συνεταιρισμοί και πολίτες θα συγκεντρωθούν για να ζητήσουν την ανάληψη πρωτοβουλιών για τον εμπλουτισμό του νερού αλλά και για την ορθή του διαχείριση.
Το Νερό αποτελεί πηγή ζωής και συνδέεται, όχι μόνο με την επιβίωση και την ευημερία του ανθρώπου, αλλά και με την ίδια την ανάπτυξη των κοινωνιών και των τοπικών οικονομιών. Δυστυχώς, είναι πλέον σαφές, όσο μακρινό και αν φαινόταν αυτό το σενάριο στο παρελθόν, ότι οι σύγχρονες νεοφιλελεύθερες πολιτικές στοχεύουν στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Ήδη στην χώρα μας, αυτό το πλάνο ξεκίνησε από την ίδρυση Ανώνυμων Εταιρειών Διαχείρισης, το ξήλωμα των εργασιακών σχέσεων στις ΔΕΥΑ, το σχέδιο συνένωσής τους και τις προσπάθειες για μεταβίβαση των δημόσιων μετοχών και των δικτύων, σε ιδιώτες. Ενώ, η τιμολόγηση του νερού εκτός αρμοδιότητας του Κράτους, θα οδηγήσει στην τιμή του κοινωνικού αγαθού του νερού. Ήδη οι πολίτες και ειδικά οι αγρότες, καλούνται να πληρώνουν όλο και πιο ακριβά το Νερό, χωρίς τελικά να έχουν πρόσβαση σε ποιοτικό και επαρκές νερό, με ό,τι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό για το περιβάλλον, την δημόσια υγεία, την οικονομία και το επίπεδο ζωής.
Ειδικά για τον Νομό Αργολίδας, έχει περάσει προ πολλού η ώρα που χρειάζεται να υπάρξει ένας συγκεκριμένος σχεδιασμός για τη διαχείριση των υδάτων. Έχουμε αργήσει να λάβουμε δράσεις για την προστασία των φυσικών πόρων, την ενίσχυση των υποδομών του Αναβάλου, την αναβάθμιση και επέκταση των δικτύων, τη δημιουργία φραγμάτων και τη στελέχωση των δημοσίων υπηρεσιών και του ΓΟΕΒ.
Βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν και όσο η Κυβέρνηση και η Περιφέρεια δεν αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα, όχι μόνο για την υλοποίηση μιας στρατηγικής για τη προστασία των υδατικών πόρων, αλλά και την άμεση ανάγκη εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα, τώρα που δίνεται ένα παράθυρο ευκαιρίας μέσω των νερών της Λέρνης και του Κεφαλαρίου, τότε μπορούμε να μιλάμε πια για μια συντονισμένη αδιαφορία και μια καταστροφική ολιγωρία. Άλλωστε, ο εμπλουτισμός του νερού δεν αποτελεί απλώς μια τεχνική πρακτική πρόταση. Είναι μια πολιτική απόφαση που αποδεικνύει πως η Πολιτεία ενδιαφέρεται έμπρακτα για τη διασφάλιση της ποιότητας ζωής, την ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα και τη περιβαλλοντική ισορροπία.
Όταν οι επιστήμονες πια κάνουν λόγο για περίπου 3,3 δις ανθρώπων, παγκοσμίως, που διαβιούν σε περιοχές που αντιμετωπίζουν σοβαρή έλλειψη νερού και ξηρασία, και όταν προβλέπουν πως το 2050 το πρόβλημα της λειψυδρίας, της ξηρασίας, σε συνδυασμό με τις έντονες κλιματικές αλλαγές και τους παρατεταμένους καύσωνες, θα έχει επηρεάσει ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού- της Μεσογείου συμπεριλαμβανομένης- τότε γίνεται αντιληπτό, πως οι μέχρι τώρα πολιτικές διαχείρισης των υδάτων είναι λίγες, έχουν αργήσει πολύ, και ό,τι έχει γίνει ως τώρα, πιο πολύ στην κατεύθυνση της εκμετάλλευσης συντείνει, παρά στη διασφάλιση της επάρκειας για όλους.
Το Νερό πρέπει να είναι και να παραμείνει ένα δημόσιο και δωρεάν κοινωνικό αγαθό. Οφείλουμε να υπερασπιστούμε, με κάθε τρόπο, το ποιοτικό, φθηνό και επαρκές νερό, στο οποίο πρέπει να έχουν ισότιμη πρόσβαση όλοι οι πολίτες.
